فروشگاه بزرگ الماس
این فروشگاه اینترنتی آمادگی خود را جهت ارائه انواع فایل های الکترونیک، پروژه های مختلف دانشجویی و صنعتی، کتاب ها و جزوات و دانشگاهی اعلام کرده و در این زمینه فعالیت خود را آغاز کرده است
فروشگاه بزرگ الماس
این فروشگاه اینترنتی آمادگی خود را جهت ارائه انواع فایل های الکترونیک، پروژه های مختلف دانشجویی و صنعتی، کتاب ها و جزوات و دانشگاهی اعلام کرده و در این زمینه فعالیت خود را آغاز کرده استکارورزی عمران پروژه خیام
| دسته بندی | عمران |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 18 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 33 |
مقدمه
بنام تنهاترین یار تنهایی
گزارش کارآموزی ( 1 ) رشته عمران را که بعد از پیمودن 2 ترم در تابستان سال 1384 که همراه با خلاصه ای از مطالب در مورد ساختمان سازی و همچنین گزارش کار روزانه و نقشه های اجرایی و نقشه های شهرداری و نیز حاوی تعدادی عکس از ساخت و ساز پروژه است را تقدیم به استاد ارجمند جناب آقای امیری دلوئی می کنم .
قبل از آغاز مطالب جا دارد از استاد راهنما جناب آقای مهندس امیری دلوئی کمال تشکر و قدردانی را داشته باشم و همچنین مهندس دانشور حسینی که قبول کردند تا بنده در پروژه خیام 18 دوره کارآموزی خود را بگذرانم و تجربیاتی کسب کنم و جناب آقای هادیخانی معمار پروژه که در تمامی طول دوره به سوالات بنده پاسخ می گفتند تشکر می کنم.
امید عبدالله زاده
کلیاتی در مورد ساخت و ساز ساختمان :
این ساختمان از نوع مسکونی می باشد و جزء ساختمانهای فلزی بشمار می رود . در این نوع ساختمان برای ساختن ستونها و پلها که از پروفیل فولادی استفاده می شود و بار سقفها و دیوارها و جدا کننده ها بوسیله تیرهای اصلی به ستون منتقل شده و بوسیله ستونها به زمین منتقل می گردد .
همچنین برای اتصالات از نبشی و تسمه و برای زیر ستونها از صفحه فولادی استفاده می شود و معمولاً دو قطعه را بوسیله جوش به یکدیگر متصل می نمایند و سقف این ساختمان از نوع تیرچه بلوک می باشد .
بتن :
بتن که یکی از عوامل و اساسی ترین مصالح در ساختمان سازی است باید به خوبی و در شرایط ایده آل تشکیل شود . پس در اینجا لازم است که مقداری درباره بتن بحث شود .
بتن : به مخلوطی از سنگدانه ها که با سیمان به یکدیگر چسبیده شده اند بتن گفته می شود . چون قسمت اعظم بتن از ذرات سنگهای شکسته و ماسه تشکیل شده است ، به آنها سنگدانه گفته می شود . ماده ای که سنگدانه ها را به هم می چسباند سیمان نام دارد و به آن ماتریس یا خمیر گفته می شود .
مخلوط های بتن : در Bs5328 ( 1981 ) مشخصات مخلوط های مختلف بتن شامل بتن مخلوط آماده ارائه شده است . یک مجموعه از مخلوط های بتن مطرح شده در این استاندارد یعنی مخلوط های مقرر معمولی برای کارهای عمومی ساختمان مانند پی ها و کف ها مناسبند . از این مخلوط ها باید به جای مخلوط های اسمی ، حجمی ، سنتی گذشته ( مانند مخلوط 6 : 3 : 1 سیمان – سنگدانه ریز و سنگدانه درشت ) استفاده کرد . مخلوط های مقرر که با وزن خشک سنگدانه های لازم برای 100 کیلوگرم سیمان به سنگدانه ها به دست می دهند و چون مخلوط ها بر اساس وزن خشک سنگدانه ها اندازه گیری می شوند . امکان کنترل دقیق محتوای آب و بنابراین مقاومت بتن وجود دارد .
مخلوط های مقرر با حروف و شماره به صورت C15P , C10P , C7.5P , C30P , C25p , C20P مشخص می شوند .
حرف C بیانگر ‹‹ فشاری Compressive›› ، حرف P بیانگر (( مقرر- ثابت presribed )) و عدد نشانگر مقاومت خرد شدگی قابل انتظار نمونه مکعبی 28 روزه بتن بر حسب نیوتن بر میلیمتر مربع N/mm2 است . مخلوط مقرر ، نسبت های مخلوط را جهت ایجاد درجه مقاومت بتن مناسب اکثر کارهای ساختمانی به جز بتن مسلح ( بتنی که در آن از تیکه های فلزی کوچک نیز به کار رفته باشد ) طراحی شده مشخص می سازد .
پی : وظیفه پی ساختمان تحمل بارها و انتقال آنها به زمین است . پی بخشی از دیوارها ، جرزها و ستونها است که در تماس مستقیم با دیوارها ، جرزها و ستونها به عنوان پی و بخشی از دیوار ، جرز یا ستون که در زیر زمین و در زیر لایه افقی عایق رطوبتی قرار دارد به عنوان دیوار ، جرز یا ستون یا فونداسیون شناخته می شود .
پی این ساختمان از نوع پی نقطه ای بوده ( پی نقطه ای برای ساختمانهایی که بار آن به طور متمرکز به زمین متصل می شود ، ساخته می شود )
لایه های پی های نقطه ای به شرح زیر است :
1- زمین مناسب
2- بتن مگر
3- میلگردهای کف پی
4- بتن اصلی
5- صحفه زیر ستون
زمین مناسب
زمینی برای پی سازی مناسب است که قدرت مجاز آن تاب تحمل وزن ساختمان را داشته باشد و از طریق آزمایش مکانیک خاک تعیین میگردد .
برای انتخاب پی مناسب از روی جداول یا طراحی یک پی باید بارهای روی پی را محاسبه کرد و ماهیت خاک زیرین ، ظرفیت باربری آن ، رفتار احتمالی آن تحت تاثیر تغییرات فصلی و سطح آب زیر زمینی و احتمال حرکت زمین را مشخص نمود .
بتن مِگر :
اولین قشر پی سازی در پی های نقطه ای پی مِگر می باشد . مقداری سیمان در بتن مِگر ، در حدود 100 الی 150 کیلوگرم در متر مربع است و به دو دلیل از آن استفاده می کنند .
1- برای جلوگیری از تماس مستقیم با خاک
2- برای ایجاد سطح صافی برای ادامه پی سازی
میلگردهای کف پی :
برای جلوگیری از ترکیدن بتن ، در محل تارهای کششی میلگردهای فولادی قرار میدهند . این آرماتورهای شبکه ای را از قبل به اندازه مناسب ( در حدود 5 سانتی متر کوچکتر از ابعاد پی ، 5/2 سانتی متر از هر طرف ) بافته شده است . در کف پی قرار داده و زیر آن را با تکه های کوچک سنگ و یا تکه های بتن قدری بالاتر از کف پی قرار میدهند به طوریکه در موقع بتن ریزی این شبکه کاملاً در بتن غرق شود .
بتن اصلی :
بتن از مخلوط شن و ماسه و سیمان و آب و مواد مضاف با درصدهای خاص خودشان تشکیل میگردد.
صفحه زیر ستون :
چنانچه پی ریخته شده جهت ستون فلزی باشد برای آنکه فشار وارده از ستون در سطح پی تقسیم شود زیر ستون روی پی صفحه ای فلزی که ابعاد آن با محاسبات تعیین می شود قرار می دهند . چون ممکن است به ستون بجز بارهای عمودی نیروهای جانبی نیز وارد شود .
صفحه زیر ستون را بوسیله میلگردهائی در بتن محکم می کنند .
برای این منظور به طریق زیر میتوان عمل کرد :
4 عدد میلگرد با نمره زیاد مثلاً 20 یا 22 یا بیشتر که سر آن به صورت چنگک یا گونیا خم شده و سر دیگر آنرا پیچ و مهره کرده اند در بتن قرار می دهند و در صفحه زیر ستون نیز چهار عدد سوراخ درست مقابل این چهار میلگرد ایجاد می نماییم و میلگردها را از داخل سوراخ صفحه رد نموده و با مهره محکم می نماییم . به این میلگردها بولت می گویند.
شناژ :
این ساختمان دارای 8 شناژ می باشد .
برای آنکه پی های نقطه ای به همدیگر متصل بوده و در موقع نشت ساختمان و یا تکانهای ناگهانی با همدیگر کار کنند پی های نقطه ای را بوسیله شناژ به همدیگر متصل می نمایند .
اجزاء تشکیل دهنده ساختمانهای فلزی :
ساختمانهای فلزی از اجزاء مهم زیر تشکیل می شود :
1- ستونها
2- پل یا تیرهای اصلی
3- تیرچه ها
4- پروفیلهای اتصال و میله مهار
ستونها : در ساختمانهای فلزی به آن قسمت از اجزاء که تحت نیروی فشاری واقع هستند را ستون می گویند . بار سقفها بوسیله پلها به ستونها منتقل شده بوسیله ستونها به زمین منتقل می گردد .
قسمت های مختلف ستون :
الف – قسمتهای اصلی ستون
ب – تسمه های اتصال دهنده
ج – صفحه های تقویتی
د – جوش
هـ – اتصال ستون به صفحه زیر ستون
الف – قسمتهای اصلی ستون
قسمت اصلی ستون عبارت است از آنروفیلی که بارهای فشاری را تحمیل می کند .
ب – تسمه های اتصال دهنده :
در ساختمان فلزی ممکن است ستون از دو عدد تیر آهن I و یا دو عدد ناودانی و یا چهار عدد نبشی و غیره تشکیل شده باشد که این پروفیل ها می باید به یکدیگر متصل شود . معمولاً این پروفیلها را بوسیله تسمه به یکدیگر متصل می نمایند.
ج – صفحه های تقویتی :
گاهی ممکن است ستون انتخاب شده از لحاظ شماره تیرآهن برای کلیه طبقات مناسب بوده و فقط برای یک یا دو طبقه پایین که بار بیشتری را تحمل می نماید ضعیف باشد . در این صورت ممکن است مهندس محاسب برای تقویت ستون ورقهای تقویتی سراسری پیشنهاد نماید . در این صورت دیگر برای اتصال ستون در این قسمت از تسمه استفاده نمی گردد .
اگر نیروهای وارده در پای ستون زیاد باشد و احتمال خم شدن نبشی ها در محل اتصال ستون با صفحه زیر ستون موجود باشد دو یا سه قطعه تسمه بصورت لچکی ( مثلثی ) بین دو بال نبشی قرار داده و بخوبی جوش می دهند تا از خم شدن نبشی جلوگیری نمایند .
از این قطعات لچکی در نبشی های زیر سرپلها که دارای بار زیاد می باشد نیز استفاده می گردد ضخامت این لچکها در حدود 10 الی 12 میلی متر می باشد .
د – جوش :
متداول ترین وسیله اتصال دهنده قطعات فلزی به یکدیگر در ایران جوشکاری می باشد که معمولاً از دستگاههای جوش برقی بسیار استفاده می شود که در این پروژه نیز به همین طریق قطعات فلزی را به یکدیگر جوش دادند .
هـ اتصال ستون به صفحه زیر ستون :
ابتدا باید صفحه زیر ستون قبلاً کاملاَ تراز و در یک سطح گذاشته شده باشد و سطح انتهائی ستون یعنی محل اتصال آن به صفحه زیر ستون باید کاملاً هموار بوده بطوریکه در موقع قرار دادن آن روی صفحه تمام نقاط آن با صفحه در تماس باشد . آنگاه ستون را بلند کرده و در محل خود قرار میدهند . لازم به یادآوری است که ستون را اغلب با جرثقیل بلند میکنند .
2- پل ها یا تیرهای اصلی :
پلها آن قسمت از ساختمان فلزی هستند که بار سقفها بوسیله آنها به ستونها منتقل می گردد و یا به آن عضو از ساختمان فلزی که بین ستونها قرار می گیرد پل و یا تیر اصلی می گویند .
3- تیرچه ها :
4- پرفیلهای اتصال و میله مهار
در سقفهای طاق ضربی باید به خیر طاق که در حدود 2 الی 3 سانتی متر می باشد طاق نیروئی در جهت افق به تیر آهنهای جانب خود وارد می نماید که این نیرو در طاقهای میانی بوسیله طاق پهلوئی خنثی می شود ولی در آخرین دهانه این نیرو باعث می شود که تیر آهن را به کنار رانده در نتیجه طاق فرو ریزد . برای جلوگیری از این کار آخرین تیر آهن را حداقل در دو نقطه به تیر آهن ما قبل آخر می بندند و این کار معمولاً بوسیله میلگردهایی به قطر 10 الی 12 میلی متر انجام می شود . به این میلگردها میله مهار گفته می شود . البته از میله گرد در نقاط دیگر ساختمان مانند سقف کاذب و غیره نیز استفاده می شود .
ورقهای 12 میلی متری را بوسیله جوش هوا سوراخ کرده در ابعاد 5*10 و به فواصل 50 سانتی متری از یکدیگر .
به این سوراخ های ایجاد شده در ورق (( بند انگشتی )) می گویند .
وظیفه بند انگشتی اتصال کامل و مستحکمتر صفحه های تقویتی به ستون می باشد که معمولاً در طبقات پایین تر که بار بیشتری را تحمل می کنند قرار دارند .
بوسیله جوش هوا از دو شیلنگ که یک سر آن به کپسول اکسیژن و دیگری به گاز مایع وصل است تیر آهن ها را از نقاطی که مهندسان از پیش مشخص کرده اند جدا میکنند .
بدین گونه که ابتدا با فندک بر سر لوله جوش جرقه ای می زنیم تا آتشی مختصر تولید شود . سپس بوسیله که وجود دارد با کم و زیاد کردن اکسیژن و گاز فشار هوا را تنظیم می کنیم تا به حالت آرمانی درآید تا بتوانیم براحتی تیرآهن را از نقاط خواسته شده از یکدیگر جدا کنیم .
بوسیله گچ و گونیا ورقهای بادبند ( که یکی از عوامل اصلی جلوگیری از فروریختن ساختمان هنگام زلزله است ) را که مهندسان با محاسباتی که انجام داده اند علامت گذاری می کنیم .پس از علامت گذاری بوسیله جوش هوا تکه های علامت گذاری شده را جدا کرده . این کار باعث می شود تا لچکی که به عنوان نبشی به کار می رود به راحتی در جای خود زیر بادبند قرار گیرد .
جا پائی :
برای آنکه جوشکاران بتوانند هنگامیکه ستونها را برپا کرده اند از آنها بالا بروند ( ارتفاع ستونها 10/19 ) مقداری نبشی بر روی ستونها جوش دادند که مانند پله از آن استفاده کرده اند و از به طریق آن به بالای ستونها می رفتند تا بتوانند پلها را جوش دهند .
چون ستونها هنوز بوسیله پلها به یکدیگر متصل نشده اند و تنها نقطه اتصال آن که باعث تعادل شده بود جوش ستون با صفحه بود .
اما با این وضع ستونها کمی از حالت تعادل خارج بودند و کمی لق می زدند . بنابراین بوسیله یک تیرآهن که بین دو ستون گذاشته شد باعث از بین رفتن لقی ستون گشت .
صفحه های تقویتی
به خاطر اینکه ستونها در طبقات اول و دوم بیشتر از طبقات دیگر باید بار تحمل کنند ( طبیعی است که ستون در طبقه اول باید بار هر 6 طبقه و در طبقه دوم بار 5 طبقه بالایی را تحمل کنند ) . بنابراین باید ابتدای ستون ها از مقاومت بیشتری برخوردار باشند . برای این منظور از صفحه های تقویتی استفاده می شود که در طبقات اول و دوم بکار می رود .
برای اینکه در جوش برقی سیم اتصال را طولانی نکنند و مرتب به گوشه و کنار قطعات گیر نکند بوسیه یک میله گرد سیم اتصال را به یک صفحه اتصال دادند و چون در سرتاسر پی از میلگرد استفاده شد . بنابراین از هر نقطه ای در محوطه می توانستند براحتی قطعه مورد نظر را جوش دهند.
***توجه مهم: دقت داشته باشید شما دوستان می توانید از اینجا وارد فروشگاه بزرگ الماس شده و پروژه ها و محصولات دلخواه مشابه دیگر را نیز بیابید
کارورزی عمران پروژه خیام
| دسته بندی | عمران |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 18 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 33 |
مقدمه
بنام تنهاترین یار تنهایی
گزارش کارآموزی ( 1 ) رشته عمران را که بعد از پیمودن 2 ترم در تابستان سال 1384 که همراه با خلاصه ای از مطالب در مورد ساختمان سازی و همچنین گزارش کار روزانه و نقشه های اجرایی و نقشه های شهرداری و نیز حاوی تعدادی عکس از ساخت و ساز پروژه است را تقدیم به استاد ارجمند جناب آقای امیری دلوئی می کنم .
قبل از آغاز مطالب جا دارد از استاد راهنما جناب آقای مهندس امیری دلوئی کمال تشکر و قدردانی را داشته باشم و همچنین مهندس دانشور حسینی که قبول کردند تا بنده در پروژه خیام 18 دوره کارآموزی خود را بگذرانم و تجربیاتی کسب کنم و جناب آقای هادیخانی معمار پروژه که در تمامی طول دوره به سوالات بنده پاسخ می گفتند تشکر می کنم.
امید عبدالله زاده
کلیاتی در مورد ساخت و ساز ساختمان :
این ساختمان از نوع مسکونی می باشد و جزء ساختمانهای فلزی بشمار می رود . در این نوع ساختمان برای ساختن ستونها و پلها که از پروفیل فولادی استفاده می شود و بار سقفها و دیوارها و جدا کننده ها بوسیله تیرهای اصلی به ستون منتقل شده و بوسیله ستونها به زمین منتقل می گردد .
همچنین برای اتصالات از نبشی و تسمه و برای زیر ستونها از صفحه فولادی استفاده می شود و معمولاً دو قطعه را بوسیله جوش به یکدیگر متصل می نمایند و سقف این ساختمان از نوع تیرچه بلوک می باشد .
بتن :
بتن که یکی از عوامل و اساسی ترین مصالح در ساختمان سازی است باید به خوبی و در شرایط ایده آل تشکیل شود . پس در اینجا لازم است که مقداری درباره بتن بحث شود .
بتن : به مخلوطی از سنگدانه ها که با سیمان به یکدیگر چسبیده شده اند بتن گفته می شود . چون قسمت اعظم بتن از ذرات سنگهای شکسته و ماسه تشکیل شده است ، به آنها سنگدانه گفته می شود . ماده ای که سنگدانه ها را به هم می چسباند سیمان نام دارد و به آن ماتریس یا خمیر گفته می شود .
مخلوط های بتن : در Bs5328 ( 1981 ) مشخصات مخلوط های مختلف بتن شامل بتن مخلوط آماده ارائه شده است . یک مجموعه از مخلوط های بتن مطرح شده در این استاندارد یعنی مخلوط های مقرر معمولی برای کارهای عمومی ساختمان مانند پی ها و کف ها مناسبند . از این مخلوط ها باید به جای مخلوط های اسمی ، حجمی ، سنتی گذشته ( مانند مخلوط 6 : 3 : 1 سیمان – سنگدانه ریز و سنگدانه درشت ) استفاده کرد . مخلوط های مقرر که با وزن خشک سنگدانه های لازم برای 100 کیلوگرم سیمان به سنگدانه ها به دست می دهند و چون مخلوط ها بر اساس وزن خشک سنگدانه ها اندازه گیری می شوند . امکان کنترل دقیق محتوای آب و بنابراین مقاومت بتن وجود دارد .
مخلوط های مقرر با حروف و شماره به صورت C15P , C10P , C7.5P , C30P , C25p , C20P مشخص می شوند .
حرف C بیانگر ‹‹ فشاری Compressive›› ، حرف P بیانگر (( مقرر- ثابت presribed )) و عدد نشانگر مقاومت خرد شدگی قابل انتظار نمونه مکعبی 28 روزه بتن بر حسب نیوتن بر میلیمتر مربع N/mm2 است . مخلوط مقرر ، نسبت های مخلوط را جهت ایجاد درجه مقاومت بتن مناسب اکثر کارهای ساختمانی به جز بتن مسلح ( بتنی که در آن از تیکه های فلزی کوچک نیز به کار رفته باشد ) طراحی شده مشخص می سازد .
پی : وظیفه پی ساختمان تحمل بارها و انتقال آنها به زمین است . پی بخشی از دیوارها ، جرزها و ستونها است که در تماس مستقیم با دیوارها ، جرزها و ستونها به عنوان پی و بخشی از دیوار ، جرز یا ستون که در زیر زمین و در زیر لایه افقی عایق رطوبتی قرار دارد به عنوان دیوار ، جرز یا ستون یا فونداسیون شناخته می شود .
پی این ساختمان از نوع پی نقطه ای بوده ( پی نقطه ای برای ساختمانهایی که بار آن به طور متمرکز به زمین متصل می شود ، ساخته می شود )
لایه های پی های نقطه ای به شرح زیر است :
1- زمین مناسب
2- بتن مگر
3- میلگردهای کف پی
4- بتن اصلی
5- صحفه زیر ستون
زمین مناسب
زمینی برای پی سازی مناسب است که قدرت مجاز آن تاب تحمل وزن ساختمان را داشته باشد و از طریق آزمایش مکانیک خاک تعیین میگردد .
برای انتخاب پی مناسب از روی جداول یا طراحی یک پی باید بارهای روی پی را محاسبه کرد و ماهیت خاک زیرین ، ظرفیت باربری آن ، رفتار احتمالی آن تحت تاثیر تغییرات فصلی و سطح آب زیر زمینی و احتمال حرکت زمین را مشخص نمود .
بتن مِگر :
اولین قشر پی سازی در پی های نقطه ای پی مِگر می باشد . مقداری سیمان در بتن مِگر ، در حدود 100 الی 150 کیلوگرم در متر مربع است و به دو دلیل از آن استفاده می کنند .
1- برای جلوگیری از تماس مستقیم با خاک
2- برای ایجاد سطح صافی برای ادامه پی سازی
میلگردهای کف پی :
برای جلوگیری از ترکیدن بتن ، در محل تارهای کششی میلگردهای فولادی قرار میدهند . این آرماتورهای شبکه ای را از قبل به اندازه مناسب ( در حدود 5 سانتی متر کوچکتر از ابعاد پی ، 5/2 سانتی متر از هر طرف ) بافته شده است . در کف پی قرار داده و زیر آن را با تکه های کوچک سنگ و یا تکه های بتن قدری بالاتر از کف پی قرار میدهند به طوریکه در موقع بتن ریزی این شبکه کاملاً در بتن غرق شود .
بتن اصلی :
بتن از مخلوط شن و ماسه و سیمان و آب و مواد مضاف با درصدهای خاص خودشان تشکیل میگردد.
صفحه زیر ستون :
چنانچه پی ریخته شده جهت ستون فلزی باشد برای آنکه فشار وارده از ستون در سطح پی تقسیم شود زیر ستون روی پی صفحه ای فلزی که ابعاد آن با محاسبات تعیین می شود قرار می دهند . چون ممکن است به ستون بجز بارهای عمودی نیروهای جانبی نیز وارد شود .
صفحه زیر ستون را بوسیله میلگردهائی در بتن محکم می کنند .
برای این منظور به طریق زیر میتوان عمل کرد :
4 عدد میلگرد با نمره زیاد مثلاً 20 یا 22 یا بیشتر که سر آن به صورت چنگک یا گونیا خم شده و سر دیگر آنرا پیچ و مهره کرده اند در بتن قرار می دهند و در صفحه زیر ستون نیز چهار عدد سوراخ درست مقابل این چهار میلگرد ایجاد می نماییم و میلگردها را از داخل سوراخ صفحه رد نموده و با مهره محکم می نماییم . به این میلگردها بولت می گویند.
شناژ :
این ساختمان دارای 8 شناژ می باشد .
برای آنکه پی های نقطه ای به همدیگر متصل بوده و در موقع نشت ساختمان و یا تکانهای ناگهانی با همدیگر کار کنند پی های نقطه ای را بوسیله شناژ به همدیگر متصل می نمایند .
اجزاء تشکیل دهنده ساختمانهای فلزی :
ساختمانهای فلزی از اجزاء مهم زیر تشکیل می شود :
1- ستونها
2- پل یا تیرهای اصلی
3- تیرچه ها
4- پروفیلهای اتصال و میله مهار
ستونها : در ساختمانهای فلزی به آن قسمت از اجزاء که تحت نیروی فشاری واقع هستند را ستون می گویند . بار سقفها بوسیله پلها به ستونها منتقل شده بوسیله ستونها به زمین منتقل می گردد .
قسمت های مختلف ستون :
الف – قسمتهای اصلی ستون
ب – تسمه های اتصال دهنده
ج – صفحه های تقویتی
د – جوش
هـ – اتصال ستون به صفحه زیر ستون
الف – قسمتهای اصلی ستون
قسمت اصلی ستون عبارت است از آنروفیلی که بارهای فشاری را تحمیل می کند .
ب – تسمه های اتصال دهنده :
در ساختمان فلزی ممکن است ستون از دو عدد تیر آهن I و یا دو عدد ناودانی و یا چهار عدد نبشی و غیره تشکیل شده باشد که این پروفیل ها می باید به یکدیگر متصل شود . معمولاً این پروفیلها را بوسیله تسمه به یکدیگر متصل می نمایند.
ج – صفحه های تقویتی :
گاهی ممکن است ستون انتخاب شده از لحاظ شماره تیرآهن برای کلیه طبقات مناسب بوده و فقط برای یک یا دو طبقه پایین که بار بیشتری را تحمل می نماید ضعیف باشد . در این صورت ممکن است مهندس محاسب برای تقویت ستون ورقهای تقویتی سراسری پیشنهاد نماید . در این صورت دیگر برای اتصال ستون در این قسمت از تسمه استفاده نمی گردد .
اگر نیروهای وارده در پای ستون زیاد باشد و احتمال خم شدن نبشی ها در محل اتصال ستون با صفحه زیر ستون موجود باشد دو یا سه قطعه تسمه بصورت لچکی ( مثلثی ) بین دو بال نبشی قرار داده و بخوبی جوش می دهند تا از خم شدن نبشی جلوگیری نمایند .
از این قطعات لچکی در نبشی های زیر سرپلها که دارای بار زیاد می باشد نیز استفاده می گردد ضخامت این لچکها در حدود 10 الی 12 میلی متر می باشد .
د – جوش :
متداول ترین وسیله اتصال دهنده قطعات فلزی به یکدیگر در ایران جوشکاری می باشد که معمولاً از دستگاههای جوش برقی بسیار استفاده می شود که در این پروژه نیز به همین طریق قطعات فلزی را به یکدیگر جوش دادند .
هـ اتصال ستون به صفحه زیر ستون :
ابتدا باید صفحه زیر ستون قبلاً کاملاَ تراز و در یک سطح گذاشته شده باشد و سطح انتهائی ستون یعنی محل اتصال آن به صفحه زیر ستون باید کاملاً هموار بوده بطوریکه در موقع قرار دادن آن روی صفحه تمام نقاط آن با صفحه در تماس باشد . آنگاه ستون را بلند کرده و در محل خود قرار میدهند . لازم به یادآوری است که ستون را اغلب با جرثقیل بلند میکنند .
2- پل ها یا تیرهای اصلی :
پلها آن قسمت از ساختمان فلزی هستند که بار سقفها بوسیله آنها به ستونها منتقل می گردد و یا به آن عضو از ساختمان فلزی که بین ستونها قرار می گیرد پل و یا تیر اصلی می گویند .
3- تیرچه ها :
4- پرفیلهای اتصال و میله مهار
در سقفهای طاق ضربی باید به خیر طاق که در حدود 2 الی 3 سانتی متر می باشد طاق نیروئی در جهت افق به تیر آهنهای جانب خود وارد می نماید که این نیرو در طاقهای میانی بوسیله طاق پهلوئی خنثی می شود ولی در آخرین دهانه این نیرو باعث می شود که تیر آهن را به کنار رانده در نتیجه طاق فرو ریزد . برای جلوگیری از این کار آخرین تیر آهن را حداقل در دو نقطه به تیر آهن ما قبل آخر می بندند و این کار معمولاً بوسیله میلگردهایی به قطر 10 الی 12 میلی متر انجام می شود . به این میلگردها میله مهار گفته می شود . البته از میله گرد در نقاط دیگر ساختمان مانند سقف کاذب و غیره نیز استفاده می شود .
ورقهای 12 میلی متری را بوسیله جوش هوا سوراخ کرده در ابعاد 5*10 و به فواصل 50 سانتی متری از یکدیگر .
به این سوراخ های ایجاد شده در ورق (( بند انگشتی )) می گویند .
وظیفه بند انگشتی اتصال کامل و مستحکمتر صفحه های تقویتی به ستون می باشد که معمولاً در طبقات پایین تر که بار بیشتری را تحمل می کنند قرار دارند .
بوسیله جوش هوا از دو شیلنگ که یک سر آن به کپسول اکسیژن و دیگری به گاز مایع وصل است تیر آهن ها را از نقاطی که مهندسان از پیش مشخص کرده اند جدا میکنند .
بدین گونه که ابتدا با فندک بر سر لوله جوش جرقه ای می زنیم تا آتشی مختصر تولید شود . سپس بوسیله که وجود دارد با کم و زیاد کردن اکسیژن و گاز فشار هوا را تنظیم می کنیم تا به حالت آرمانی درآید تا بتوانیم براحتی تیرآهن را از نقاط خواسته شده از یکدیگر جدا کنیم .
بوسیله گچ و گونیا ورقهای بادبند ( که یکی از عوامل اصلی جلوگیری از فروریختن ساختمان هنگام زلزله است ) را که مهندسان با محاسباتی که انجام داده اند علامت گذاری می کنیم .پس از علامت گذاری بوسیله جوش هوا تکه های علامت گذاری شده را جدا کرده . این کار باعث می شود تا لچکی که به عنوان نبشی به کار می رود به راحتی در جای خود زیر بادبند قرار گیرد .
جا پائی :
برای آنکه جوشکاران بتوانند هنگامیکه ستونها را برپا کرده اند از آنها بالا بروند ( ارتفاع ستونها 10/19 ) مقداری نبشی بر روی ستونها جوش دادند که مانند پله از آن استفاده کرده اند و از به طریق آن به بالای ستونها می رفتند تا بتوانند پلها را جوش دهند .
چون ستونها هنوز بوسیله پلها به یکدیگر متصل نشده اند و تنها نقطه اتصال آن که باعث تعادل شده بود جوش ستون با صفحه بود .
اما با این وضع ستونها کمی از حالت تعادل خارج بودند و کمی لق می زدند . بنابراین بوسیله یک تیرآهن که بین دو ستون گذاشته شد باعث از بین رفتن لقی ستون گشت .
صفحه های تقویتی
به خاطر اینکه ستونها در طبقات اول و دوم بیشتر از طبقات دیگر باید بار تحمل کنند ( طبیعی است که ستون در طبقه اول باید بار هر 6 طبقه و در طبقه دوم بار 5 طبقه بالایی را تحمل کنند ) . بنابراین باید ابتدای ستون ها از مقاومت بیشتری برخوردار باشند . برای این منظور از صفحه های تقویتی استفاده می شود که در طبقات اول و دوم بکار می رود .
برای اینکه در جوش برقی سیم اتصال را طولانی نکنند و مرتب به گوشه و کنار قطعات گیر نکند بوسیه یک میله گرد سیم اتصال را به یک صفحه اتصال دادند و چون در سرتاسر پی از میلگرد استفاده شد . بنابراین از هر نقطه ای در محوطه می توانستند براحتی قطعه مورد نظر را جوش دهند.
***توجه مهم: دقت داشته باشید شما دوستان می توانید از اینجا وارد فروشگاه بزرگ الماس شده و پروژه ها و محصولات دلخواه مشابه دیگر را نیز بیابید
مقاله بررسی بتن و فولاد
| دسته بندی | فنی و مهندسی |
| بازدید ها | 4 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 167 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 38 |
مقاله بررسی بتن و فولاد در 38 صفحه ورد قابل ویرایش
آشنایی با بتن و فولاد
مقدمه
بتن یکی از مصالح ساختمانی است که بوسیلة آمیختن مخلوط متناسبی از سیمان، مصالح سنگی (شن و ماسه) و آب بوجود می آید. آب و سیمان با ترکیب شیمیائی خود مصالح سنگی را، که قسمت اعظم بتن را تشکیل می دهند، به یکدیگر چسبانده و تودة سخت سنگی شکل بتن را ایجاد می نمایند.
بتن ماده ای است که دارای مقاومت زیادی در فشار است و از اینرو استفاده از آن برای قطعات تحت فشار مانند ستونها و قوسها بسیار مناسب است، لیکن علیرغم مقاومت فشاری قابل توجه، مقاومت کششی کم و شکنندگی نسبتاً زیاد بتن، استفاده از آن را برای قطعاتی که تماماً یا بطور موضعی تحت کشش هستند محدود می نماید. برای رفع این محدودیت، اعضا بتنی تحت کشش هستند محدود می نماید. برای رفع این محدودیت، اعضا بتنی را با قرار دادن فولاد در آنها تقویت میکنند. ماده مرکبی که بدین ترتیب حاصل میشود بتن آرمه یا بتن مسلح نامیده میشود.
ایده اصلی در ایجاد بتن مسلح استفاده از بتن برای تحمل فشار و استفاده از فولاد، که معمولاً آرماتور نامیده می شود، برای تحمل کشش است. برای روشن شدن بیشتر مسئله می توان رفتار یک تیر بتنی غیرمسلح را که روی دو تکیه گاه ساده قرار دارد بررسی نمود.
در مقاطع مختلف این تیر، تنش های کششی در زیر صفحة خنثی و تنش های فشاری در بالای آن ایجاد می شوند. از آنجا که مقاومت کشش بتن ناچیز است، این تیر دارای ظرفیت باربری کمی خواهد بود. در چنین تیری اصولاً مقاومت فشاری بتن نمی تواند مورد استفاده قرار گیرد. حال اگر همین تیر در ناحیة کششی توسط فولادهایی، که معمولاً بصورت میلگرد مستقیم می باشند، مسلح شود قادر خواهد بود باری به مراتب بیشتر از بار حالت قبل (مثلاً تا 20 برابر) را تحمل نماید. سایر اعضا بتنی، نظیر ستونها، که عمدتاً در فشار کار می کنند، را نیز با میلگردهای فولادی مسلح می نمایند. وجود آرماتور در چنین اعضایی نیز سبب افزایش مقاومت آنها می گردد، زیرا فولاد علاوه بر کشش در فشار نیز مقاومت بالایی دارد. بدین ترتیب از اجتماع دو مادة فولاد و بتن، ماده تقریبا جدیدی بنام بتن مسلح ایجاد میشود که امروزه حوزه کاربرد آن بدون هیچ مرزی در حال گسترش است.
اساس رفتار مشترک فولاد و بتن ترکیب طبیعی دو خاصیت مهم فیزیکی و مکانیکی این دو ماده است: اول آنکه، بتن در اثر سخت شدن چسبندگی قابل ملاحظه ای با آرماتور فولادی ایجاد میکند که در نتیجه آن در یک عضو بتن آرمه تحت اثر بار، هر دو مادة فولاد و بتن با هم تغییر شکل می دهند. دوم آنکه، بتن و فولاد دارای ضرائب انبساط حرارتی تقریباً یکسانی می باشند (مقدار این ضریب به طور متوسط برای بتن 000010/0 و برای فولاد 000012/0 بازاء هر درجه سانتیگراد است) و در نتیجه در اثر تغییرات درجه حرارت، تنش های اولیه قابل توجهی در هیچ یک از دو مادة ایجاد نشده و لغزشی بین فولاد و بتن رخ نمی دهد.
بتن مسلح علاوه بر اینکه دارای مقاومت نسبتاً بالایی است، در مقابل شرایط نامساعد محیطی نیز مقاومت خوبی دارد زیرا پوشش بتنی روی آرماتور، فولاد را در مقابل خوردگی و اثر مستقیم آتش سوزی محافظت می نماید. در رابطه با مقاومت در مقابل آتش سوزی شاید توجه به این نکته جالب باشد که در حرارت حدود 1000 درجه سانتیگراد، حداقل یک ساعت طول می کشد که دمای فولاد داخل بتن، که با یک لایه بتنی به ضخامت 5/2 سانتیمتر پوشیده شده است، به 500 درجه سانتیگراد برسد. تجربه نشان داده است که در آتش سوزی های با شدت متوسط، سازه های بتن آرمه تنها دچار خسارتهای سطحی می شوند و خللی در مقاومت و ظرفیت باربری آنها وارد نمی آید.
به علت خواص متنوع و با ارزش بتن آرمه، نظیر دوام (مقاومت در مقابل اثرات سوء ناشی از سیکل های انجماد و ذوب)، مقاومت در مقابل خورده‌گی، مقاومت در مقابل آتش، مقاومت زیاد در مقابل بارهای استاتیکی و دینامیکی، امکان ایجاد اشکال موردنظر از طریق شکل دادن به قالب عضو، و بالاخره مخارج نگهداری ناچیز در طول عمر سازه، امروزه از این ماده بعنوان یکی از مقاومترین مصالح ساختمانی در ساخت انواع سازه ها استفاده فراوان میشود. ساختمانهای مرتفع مسکونی و اداری، ساختمانهای صنعتی، نیروگاههای هسته ای، پل ها، سیلوها، تونل ها، انواع پوسته ها، سازه های هیدرولیکی و بسیاری سازه های دیگر از مواردی هستند که بتن مسلح اسکلت اصلی و باربر آنها را تشکیل می دهد.
یکی از جنبه های خاص رفتار سازه های بتن آرمه تحت اثر بار، امکان ایجاد ترک در قسمت های کششی مقاطع است. البته باز شدن چنین ترکهایی تحت بارهای معمولی وارد بر سازه، غالبا به قدری کم اهمیت است که به هیچ وجه استفاده از سازه را تحت تأثیر قرار نمی دهند. اما چنانچه در موارد خاصی، با توجه به انتظاری که از عملکرد سازه می‌رود، وجود این ترکها بعنوان یک نقص تلقی شود و به عبارت دیگر لازم باشد از ایجاد ترک جلوگیری شود و یا میزان باز شدگی آن محدود گردد، می توان از ایدة پیش تنیدگی بتن استفاده نمود. در سازه های بتنی پیش تنیده، بوسیلة کشیدن کابلهای پیش تنیدگی، مقطع عضو بتنی را تحت فشار اولیة شدیدی قرار می دهند، تا بدین ترتیب پس از اعمال بارهای موردنظر، در هیچ مقطعی از عضو بتنی ایجاد کشش نشود.
از نظر تکنیک ساخت، اعضا و سازه های بتن آرمه یا پیش ساخته هستند، یا در جا ریخته شده و یا مرکب. اعضا پیش ساخته اعضایی هستند که در کارگاهها خاصی ساخته شده و برای نصب به محل موردنظر تحویل می شوند. اعضا با بتن ریزی در جا، همانطور که از نامشان پیداست، در همان محل واقعی خود در سازه بتن ریزی می شودن و بالاخره اعضا مرکب اعضایی هستند که ترکیبی از اجزای پیش ساخته و بتن ریزی در جا هستند. اعضا و سازه های بتن آرمه که به روشهای فوق ساخته می شوند اگرچه در برخی موارد تفاوت های مختصری در رفتار و جزئیات محاسبات دارند، اصول کلی طراحی آنها یکسان است و آنچه سبب انتخاب هر یک از این روشها میشود مسائلی نظیر سرعت اجرا، دقت ساخت و توجیهات اقتصادی است.
مواد تشکیل دهنده بتن
مواد تشکیل دهنده بتن عبارتند از: سیمان، مصالح سنگی و آب و در برخی موارد مواد مضاف نیز بدانها اضافه میشود. خواص بتن تر (قبل از سخت شدن)، مانند روانی، کارآیی و زمان گیرش، همچنین خواص بتن خشک (بتن سخت شده)، نظیر مقاومت فشاری، مقاومت کششی، افت، خزش تو دوام بستگی به انتخاب و درصد مواد متشکله بتن دارد. از اینرو در این بخش بطور اختصار خواص و نقش هر یک از این مواد مورد بررسی قرار می گیرند.
سیمان- هر ماده ای که دانه های مصالح سنگی را برای تشکیل یک توده توپر و یکپارچه بهم چسباند سیمان نام دارد. سیمانهایی که در صنعت بتن و بتن آرمه به کار می روند سیمانهایی هستند که در ترکیب با آب موادی بوجود می آورند که تقریبا غیرقابل حل در آب می باشند و از این رو به آنها سیمان هیدرولیکی گفته میشود. از بین انواع این سیمان نوعی که بیشترین کاربرد را در بتن آرمه دارد سیمان پرتلند است.
پس از اینکه آب به سیمان افزوده میشود مواد در سطح دانه های سیمان بوسیله آب حل شده و یک ژل، که در واقع یک توده متراکم از ذرات فوق العاده کوچک است، ایجاد میشود. این ماده به تدریج افزایش حجم و سختی پیدا میکند بطوری که پس از چند ساعت سختی قابل ملاحظه ای در ملات ایجاد میشود. این عمل هیدراسیون نام دارد. هیدراسیون تدریجاً بیشتر به عمق دانه های سیمان نفوذ میکند و در نتیجه سبب افزایش سختی ملات می گردد. از نظر شیمیائی، برای هیدراسیون کامل یک مقدار معین سیمان، در حدود 25 درصد وزن سیمان آب لازم است، لیکن برای سهولت حرکت آب در مخلوط و رسیدن به ذرات سیمان، آب موردنیاز 10 الی 15 درصد بیش از میزان ذکر شده می باشد. بنابراین حداقل نسبت وزنی آب به سیمان بین 35/0 و 4/0 است، با اینحال در عمل، مقدار آب مصرفی بیش از مقادیر حداقل فوق می باشد. این مقدار آب اضافی برای روان‌تر کردن و افزایش کارآیی بتن (یعنی افزایش قابلیت کار با بتن) لازم است. ولی باید توجه داشت که آب مازاد بر نیاز هیدراسیون کامل، به صورت ترکیب نشده در بتن باقی می ماند که پس از سخت شدن بتن تدریجاً از آن خارج شده و سبب ایجاد حفره و در نتیجه نقصان مقاومت بتن می گردد. عمل هیدراسیون با تولید حرارت نیز همراه است و حرارت تولید شده را حرارت هیدراسیون می نامند. این گرمای آزاد شده، بخصوص در کارهای با بتن ریزی زیاد مثل سد سازی، باعث افزایش درجه حرارت و در نتیجه افزایش حجم بتن می گردد و میتواند پس از سرد شدن بتن سبب ترک خوردگی آن گردد، که باید به نحو صحیحی از آن جلوگیری نمود.
آزمایشهای مقاومت فشاری
در برخی کشورهای دنیا، مانند آمریکا، نمونه های آزمایش مقاومت فشاری به شکل استوانه هایی هستند که نسبت ارتفاع به قطر آنها برابر 2 می باشد. از سوی دیگر، در بسیاری کشورهای اروپائی از نمونه های مکعب شکل استفاده میشود. در ایران، هر دو نوع نمونه های استوانه ای و مکعبی مورد استفاده قرار می گیرند. آنچه در رابطه با شکل نمونه های آزمایشی مطرح است، این واقعیت است که مقاومت های بدست آمده از این دو نوع نمونه معمولاً یکسان نیستند. این تفاوت به دو دلیل اساسی پدید می آید.
اول آنکه، در نمونه های استوانه ای، جهتی که بار فشاری به نمونه وارد میشود منطبق است برجهتی که نمونه ریخته می شود، در حالیکه در نمونه های مکعبی، جهت بارگذاری عمود بر جهت بتن ریزی نمونه است. چنانچه مخلوط بتن از کارآیی خوبی برخوردار باشد و به خوبی نیز متراکم و کوبیده شود، بتن حاصله تقریبا ایزوتوپ خواهد بود و این تفاوت اهمیت چندانی ندارد. لیکن، در غالب موارد این منظور تأمین نمی شود و در نتیجه تغییر شکل لایه های مختلف نمونه یکسان نبوده و این مسئله در مقادیر مقاومت های بدست آمده منعکس می گردد.
علت دوم در تفاوت مقادیر نمونه های استوانه ای و مکعبی را می توان در مسئله اصطکاک بین نمونه بتنی و صفحات فولادی ماشین آزمایش جستجو کرد. بدین ترتیب که به علت تفاوت مقادیر مدول الاستیسیته و ضریب پواسون فولاد و بتن، نمونه بتنی و صفحه فولادی تمایل به تغییر شکل های جانبی یا مساوی دارند. لیکن بعلت وجود اصطکاک، حرکت جانبی نسبی بین صفحه فولادی و نمونه بتنی در سطح تماس آنها مقدور نبوده و در نتیجه تنش های برشی در این سطح بوجود می آید. اثر این تنش ها در نمونة بتنی، با افزایش فاصله از صفحات فولادی کاهش می یابد بطوری که از فاصله ای در حدود (B بعد جانبی نمونه است) قابل صرفنظر باشد. اثر این تنش ها را می توان در نمونه های استوانه ای استاندارد، که تا حد گسیختگی تحت فشار قرار می گیرند، بخوبی مشاهده نمود. بدین ترتیب که در هر انتهای نمونه یک مخروط تقریباً دست نخورده با ارتفاع باقی می ماند (D قطر استوانه است)، ولی در میان این مخروط ها تغییر شکل جانبی بطور آزاد قابل حصول است که با پف کردن نمونه به سمت بیرون در قسمت میانی توجیه میشود. در نمونه های مکعبی نیز هرمهای دست نخورده بوجود می‌آیند، لیکن بعلت محدودیت ارتفاع این نوع نمونه ها، رئوس هرمها در یکدیگر تداخل نموده بطوری که ناحیه ای که در آن تغییر شکل جانبی میتواند آزاد باشد حذف میشود. در نتیجه، در نمونه های مکعبی نمی توان فشار تک محوری که آزاد از برش باشد بوجود آورد. بنابراین، در شرایط مشابه از نظر کیفیت بتن، مقاومت به دست آمده از نمونه های مکعبی بیش از مقاومت حاصل از نمونه های استوانه ای است. همچنین، نتیجه گرفته میشود که برای تعیین مقاومت بتن، که تحت تأثیر مشخصات صفحات فولادی دستگاه پرس نباشد یا بعبارت دیگر، برای تعیین مقاومت فشاری تک محوری حقیقی بتن، باید از نمونه های استوانه ای با نسبت ارتفاع به قطر بزرگتر از 7/1 استفاده نمود. در استوانه‌های استاندارد، نسبت ارتفاع به قطر برابر 2 می باشد.
مقاومت فشاری بتن براساس نمونه استوانه ای با نشان داده میشود که منظور از آن، مقاومت فشاری نمونه های استوانه ای به قطر 15 و ارتفاع 30 سانتیمتر است که 28 روز پس از ساخت اندازه گیری می شوند. مقاومت فشاری نمونه های مکعبی به بعد 15 سانتیمتر را که پس از 28 روز آزمایش می شوند با نشان می دهند. بطور متوسط، برای بتن های با وزن معمولی، مقاومت نمونه های استوانه ای 30*15 تقریباً 80 درصد مقاومت نمونه های مکعبی 20 سانتیمتری و 83 درصد مقاومت نمونه های مکعبی 15 سانتیمتری است. برای بتن های سبک، مقاومت نمونه های استوانه ای و مکعبی تقریباً یکسان می باشند.
مطلب قابل توجه دیگری که در رابطه با شکل نمونه ها مطرح است اثر نسبت ارتفاع به قطر در نمونه های استوانه ای است. گاهی اوقات برای انجام آزمایش از نمونه های استوانه ای استفاده میشود که نسبت ارتفاع به قطر آنها متفاوت از 2 است. بعنوان مثال، این مسئله در مورد کرهایی که از سازه های ساخته شده بریده می شوند پیش می آید. در این موارد لازم است ضریب تصحیحی بر مقاومت های به دست آمده اعمال شود تا نتایج حاصل قابل مقایسه با مقاومت نمونه های استوانه ای استاندارد باشند.
** توجه: شما دوستان میتوانید از اینجا وارد فروشگاه بزرگ الماس شده و دیگر محصولات و پروژه های مشابه را جست جو نمایید... هدف ما رضایت شماست
بتن ریزی زیر آب
| دسته بندی | عمران |
| بازدید ها | 17 |
| فرمت فایل | |
| حجم فایل | 2482 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 49 |
انواع و اقسام روش های بتن ریزی در زیر آب با وسایل متعدد و جهت موارد استفاده متعدد در یک فایل پی دی اف شده از فایل اصلی پاور پوینت
** توجه: شما دوستان میتوانید از اینجا وارد فروشگاه بزرگ الماس شده و دیگر محصولات و پروژه های مشابه را جست جو نمایید... هدف ما رضایت شماست
گزارش کارآموزی ساختمانهای بتنی
| دسته بندی | عمران |
| بازدید ها | 7 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 16 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 24 |
گزارش کارآموزی ساختمانهای بتنی در 24 صفحه ورد قابل ویرایش
مقدمه
بدرستی قدمت استفاده بشر از سرپناه یا بطورکلی به مفهوم امرروزی قدمت استفاده بشر از مسکن معلوم نیست ولی تقریبا آنرا می توان همزمان با پیدایش بشریت دانست ، زیرا چنین گمان می رود که بشر از همان ابتدا برای مصون ماندن ا برف وباران وسرما وگرما وحمله حیوانات وهمچنین حمله سایر اقوام به غارها پناه برده واین غارها را می توان اولین محل سکونت برای بشر دانست واز آن زمان تاکنون انسانها همیشه به فکر آن بوده اند که مسکنی راحت تر وبهتر برای برای خود تهیه نمایند .
در قرون اخیر که رشد جمعیت در دنیا به طور چشمگیری روبه ازدیاد نهادوبشر از لحاظ علمی وفنی مشکلات بسیاری را حل نموده در ساختن مسکن نیز مانند سایر امورتحولات عمده ای بوجود آورد ودیگر ساختن خانه های تک واحدی جوابگوی احتیاجات جوامع بشری نبوده وبه همین علت سیستم خانه سازی به کلی دگرگون شده واستفاده از مصالح مقاوم نیز مانند فولاد وسیمان در ساختمان رایج گردید ودراثر دسترسی به این مصالح وامکانات دیگر گسترش شهرها از افقی به عمودی تبدیل شد وامر آپارتمان سازی در ساختمانهای چندین طبقه متداول گردید .
ساختمانهای بتنی
ساختمانهای بتنی ساختمانی است که برای اسکلت اصلی آن از بتن آرمه ( سیمان ، شن ، ماسه ، وفولاد به صورت میله گرد ساده یا آجردار ) استفاده شده باشد . در ساختمانهای بتنی سقفها به وسیله تاوه (دال ) های بتنی پوشیده می شود ، ویا از سقفها تیرچه وبلوک وسایر سقفهای پیش ساخته استفاده می گردد. وبرای دیوارهای جدا کننده (پارتیشن ها) ممکن است از انواع آجر مانند سفال تیغه ای ، آجر ماشینی سوراخ دار ، آجر معمولی کوره ای ویا تیغه گچی ویاچوب استفاده شده وممکن است از دیوار بتون آرمه هم استفاده شود.
در هرحال دراین ساختمانها شاه تیر ها و ستونها از بتن آرمه (بتن مسلح ) ساخته می شود .
قسمتهای مختلف ساختمانهای بتونی
اجزاء تشکیل دهنده یک ساختمان بتونی بشرح زیر میباشد :
پی
ستون
تیرهای اصلی
سقف
دیوار
برای اجراء ساختمانهای بتونی به کارگاههای زیر نیاز داریم .
کارگاه قالب بندی یا کارگاه نجاری
کارگاه آماتوربندی
کارگاه تهیه بتون
کارگاه تهیه شن و ماسه
کلیات اجرا : مراحل مختلف ساختمان
قالب بندی
همانطوریکه می دانیم در کارگاه های ساختمانهای بتونی سه کارگاه وجود دارد که هم زمان به کار خود ادامه میدهند این سه کارگاه عبارتند از کارگاه بتن سازی – آرماتور بندی و قالب بندی از آنجای که بتن قبل از سخت شدن روان می باشد لذا برای شکل دادن به آن احتیاج به قالب داریم . قالبهایی که برای بتن ساخته میشود اغلب چوبی می باشد برای کارهای سری سازی از قالبهای فلزی نیز استفاده میشود .
قالبها و داربستهای زیر علاوه بر شکل دادن به بتن وزن آنرا نیز تا زمان سخت شدن تحمل می نمایند . بدین لحاظ اگر در اجرای آن دقت کافی نشود ممکن است در موقع بتن ریزی واژگون شده موجب خسارت شود در ساختمانهای بزرگ برای قالب بندی نیز باید محاسبه انجام گرفته شود و نقشه اجرایی تهیه گردد ولی در ساختمانهای کوچک بعلت کمی حجم بتن احتیاج به محاسبه و تهیه نقشه برای قالب بندی و داربست آن ندارد .
شکل قطعات بتونی با اندازه آنها که باید ریخته شود باید بوسیله قالب تهیه شود . تخته و چوبی که برای قالب بندی مصرف میشود باید کاملا خشک بوده و در برابر رطوبت تغییر شکل ندهد زیرا تغییر شکل قالب موجب تغییر شکل تیرها و ستونها و همچنین ممانهای وارده بر آنها موثر میباشد در ایران معمولا از تخته ای که به نام چوب روسی معروف می باشد برای قالب بندی استفاده مینمایند .
این تخته باید به اندازه کافی نرم باشد تا در موقع نجاری دچار مشکل نشویم و از طرفی باید آنچنان محکم باشد که بتوان وزن بتن و آرماتورها و کارگران بتن ریزی و وسایل بتن ریزی از قبیل چرخ دستی – ویبراتور و غیره را بخوبی تحمل کند.
ضخامت تخته های مورد مصرف در مورد ستونها و کف تیرها حداقل 3 سانتیمتر و ضخامت تخته های گونه تیرها و قالب دالها حداقل 2 سانتیمتر می باشد و پهنای تخته ها متناسب با ابعاد قطعهای می باشد که قالب برای آن ساخته میشود مثلا برای تیری به پهنای 30 سانتیمتر باید از دو عدد تخته به پهنای 15 سانتیمتر استفاده نمود.
ولی معمولا در قالب بندی از تخته هایی به پهنای 15 تا 20 سانتیمتری و طول 4 متر استفاده می نمایند معمولا سطح تماس بتون و تخته قالب بندی را بوسیله روغن های معدنی خنثی شده ( بدون اسید و قلیا ) چرب می نمایند در هر حال باید از روغنی استفاده نمود که در واکنشهای شیمیایی سیمان دخالت نداشته باشد.
مالیدن روغن به روی قالب بدان علت است که اولا تخته که در ابتدا کاملا خشک است آب بتون مجاور خود را نمکیده و موجب فساد بتون نشود و در ثانی در موقع باز کردن قالب تخته ها به راحتی از بتن جدا شوند و در صورت مناسب بودن برای قالب بندی بعدی مورد استفاده قرار گیرند زیرا از یک قطعه تخته برای چیدین بار قالب بندی میتوان استفاده نمود در برآورد هزینه ساختمان معمولا 3/1 قیمت تخته را برای هر بار قالب بندی منظور می نماکیند.
ولی معمولا عملا از یک تخته بیش از 5 الی 6 بار نیز میتوان استفاده کرد . در موقع مالیدن روغن باید کاملا دقت نمود که آرماتورها به روغن آغشته نشود زیرا در این صورت روغن مانع چسبیدن بتن به دور میله گرد گردیده و جسم یکپارچه تشکیل نداده و بتن و آرماتور هر یک به تنهایی کار میکنند و موجب ضعف در همگن بودن فولاد و بتن میگردد .
زیرا فرض بر این است که فولاد و بتون یکپارچه بوده و تنشها و کرنشهای آنها مساوی است . برای بهم بستن تخته ها به همدیگر از چوبهایی که در اصطلاح قالب بندی به آنها چهار تراش میگویند استفاده میشوند. کوچکترین بعد مقطع این چهار تراشها که به آن پشت بند هم میگویند نباید از 8 سانتیمتر کمتر باشد.
انواع قالب
قالب پی :
معمولا برای قالب بندی پی ها ا زآجر استفاده میکنند. بدین طریق که بعد از خاکبرداری وتعیین محورها اندازه پی ها را با آجر چیده وبعد شناژ ها را نیز به آن متصل می نمایند ضخامت این آجر چینی حتی میتواند 10 سانتیمتر هم باشد بهتر است برای این آجر چینی از ملات گل استفاده شود زیرا دراینصورت بعد از سخت شدن بتون میتوان آجرهارا برداشته ومجددا استفاده نمود ولی در این طریق (دیوار 10 سانتیمتری وملات گل ) ممکن است در موقع بتن ریزی دیوارهای قالب تحمل وزن بتون را ننموده واز همدیگر متلاشی شود که دراین صورت می باید قبل از بتون ریزی پشت کلیه قالبها با خاک ویا آجر ویا مصالح دیگر بسته شود بطوریکه به خوبی بتواند وزن بتون را بنماید . مشکل اساسی در این نوع قالب بندی آنست که آجر ، آب بتون مجاور خود را مکیده وآنرا خشک نموده وفعل وانفعالات شیمیائی را در آن متوقف می نماید ودر نتیجه به ضخامت 5 سانتیمتر بتون مجاور خود فاسد میکند برای جلوگیری از این کار بهتر است رویه آجر با یک ورقه نایلون پوشانیده شود تا آجر وبتون مستقیما در تماس نباشند مزیت دیگرا ین ورقه نایلون آنست که بعد ا زسخت شدن بتون آجرها به راحتی از قالب جداشده ومی تواند در محلهای دیگر مورد استفاده قرار گیرد . بهیچ وجه نباید تصور نمود که قبل از بتن ریزی می توان دیوارهای قالب آجری را با پاشیدن آب سیراب نمود بطوریکه آجرها آب بتن را نمکند زیرا اولا با پاشیدن آب آجر کاملا سیراب نمیشود ودر ثانی مقدار زیادی آب در قالب جمع شده که خارج کردن آن ا زقالب بسیار مشکل وحتی غیر ممکن می باشد واین آب داخل پی جای بتون را گرفته وموجب پوکی قطعه میشود .
ستون
بعد از بتن ریزی پی قفسهه آرماتورهای ستون را که از قبل بافته و آماده شده است به آرماتورهای ریشه متصل می نمایند این کار باید حداقل 3-4 روز بعد از بتون ریزی پی انجام شود زیرا در غیر اینصورت با توجه بتون پی هنوز سخت نشده است در اثر لنگر آرماتورهای ستون میله گردهای ریشه از جای خود تکان خورده و پی متلاشی می شود . بعد از بستن آرماتورهای ستون برای تثبیت موقعیت هر ستون ابعاد آنرا بوسیله تیرهای چوبی در پای ستون مشخص می نمایند باید توجه داشت که هیچوقت نباید برای تثبیت ابعاد ستون با ریختن بتون در پای آن اقدام نمود .
آنگاه قالب های فلزی یا چوبی را که از قبل اقدام نموده اند در اطراف ستون قرار داده و آنرا بوسیله سیم نجاری و میخ و یا میله گردهای مخصوص بهم دیگر متصل می نمایند آنگاه آنرا شاقول کرده و بوسیله چهار عدد تیر چوبی در جای خود مستحکم می نمایند بهتر است تیرهایی چوبی از بالا بوسیله میخ به قالب متصل کرده و پای آنرا در روی زمین بوسیله گچ محکم بنمایند هیچگاه نباید برای تکیه گاه این تیرهای چوبی از ستون های بتونی دیگر که تازه ریخته شده است استفاده نمود . بعد از تثبیت کامل موقعیت ستون محور آنرا با ستون های مجاور از بالای ستون و پایین ستون اندازه می گیرند در صورت درست بودن اقدام به بتون ریزی می نمایند اگر ارتفاع ستون زیاد باشد پرتاب بتون از بالا و سقوط آن به ته قالب موجب جدا شدن دانه ها از یکدیگر می شود که این خود موجب ضعف قطعه بتونی می باشد دراین مواد بهتر است به طرق مختلف از سقوط بتون از ارتفاع زیاد جلوگیری بعمل آید مثلا می توان یکی از اضلاع قالب ستون را تا نیمه کار گذاشته بعد از بتن ریزی تا آن سطح قالب را تکمیل نمایند . در کارگاههای کوچک که بتون ستونهای دستی ریخته می شود . بهتر است بتون مخصوص ستون راقدری رقیق تر تهیه نمایند تا به خوبی قالب را پر نماید البته توجه نموده که برای تهیه بتون رقیق باید از عیار سیمان بیشتر استفاده نمود مثلا بهتر است ستون را با عیار 400 تا 450 کیلو سیمان در متر مربع شن و ماسه ساخته شود به تدریج که قالب را پر می نماید باید دقت نمود که بتون تمام زوایای قالب و میله گردها را پر نماید تا بعد از قالب بتون ریخته شده کرمو نباشد . برای این کار می توان با نواختن ضربه های ملایم و یکنواخت بدنه قالب بتن را جابه جا نمود . با توجه به این که قسمت فوقانی آرماتورهای ستون آزاد می باشد در موقع بتون ریزی ستون ها باید توجه نمود که قفسه آرماتور درست در وسط قالب بوده و کلیه آرماتورهای طولی در بتن غرق شود و یا بعبارت دیگر ورق نازکی از بتون روی تمام آرماتورها را به طور یکنواخت بپوشاند . اگر برای جابه جا کردن بتن از به نوسان در آوردن آرماتورها استفاده می شودباید این نوسان شدید نباشد که میله گردها در خاتمه بتن ریزی از شاقولی بودن خارج شود مقطع اغلب ستون ها در ساختمانهای معمولی مربع یا مربع مستطیل می باشد . گاهی نیز دایره چند ضلعی می باشد . البته طبق نظر مهندس ارشیتکت و مهندس محاسب مقاطع دیگر نیز وجود دارد که باید دقیقا طبق نقشه قالب بندی شود ولی در حال عرض مقطع ستون نباید از 20 سانتیمتر کمتر باشد و همچنین سطح آن نباید از 600 سانتیمتر مربع کمتر باشد . آرماتورهای طولی و عرضی ستونها باید طوزی به هم بافته شود که در موقع حمل و نقل کار گذاشتن و بتن ریزی خطر جابه جا شدن آرماتورها و دور و نزدیک شدن آنها از همدیگر وجود نداشته باشد حداقل قطر آرماتورهای طولی 14 میلیمتر باشد . حداقل تعداد آرماتورهای طولی در مقاطع مربع و مربع مستطیل 4 عدد و در مقطع دایره 6 عدد و در مقاطع چند ضلعی به تعداد اضلاع می باشد .
** توجه: شما دوستان میتوانید از اینجا وارد فروشگاه بزرگ الماس شده و دیگر محصولات و پروژه های مشابه را جست جو نمایید... هدف ما رضایت شماست