پاورپوینت تمرینات قدرتــــی در کودکــان

افزایش قدرت عضلانی در کودکان در چند دهه اخیر موضوع بحث انگیز بوده است با این حال مدارک علمی برای جداکردن واقعیات از تصورات کم می باشد ورزش جوانان عامه پسند تر و از طرف دیگر رقابتی تر هستند بسیاری از ورزشکاران جوان و خانواده هایشان به دنبال راه هایی هستند که به ورزش شکل رقابتی دهند آن ها توسط برداشت های اشتباه بمباران می شوند و حتی گاهی اطلاعات

دسته بندی	علوم انسانی
فرمت فایل	docx
حجم فایل	1801 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	30

دریافت فایل

فروشنده فایل

کد کاربری 8044

تمام فایل ها

تمرینات قدرتــــی در کودکــان

افزایش قدرت عضلانی در کودکان در چند دهه اخیر موضوع بحث انگیز بوده است . با این حال مدارک علمی برای جداکردن واقعیات از تصورات کم می باشد . ورزش جوانان عامه پسند تر و از طرف دیگر رقابتی تر هستند . بسیاری از ورزشکاران جوان و خانواده هایشان به دنبال راه هایی هستند که به ورزش شکل رقابتی دهند . آن ها توسط برداشت های اشتباه بمباران می شوند و حتی گاهی اطلاعات متضادی در مورد ایمنی و کارآمدی تمرینات قدرتی به آن ها داده می شود . والدین مکررا" سوال می کنند که آیا عضلات کودک آن ها بزرگ خواهد شد ، آیا عملکرد ورزشی آن ها بهبود پیدا خواهد کرد ، آیا تمرین ایمنی دارد و آیا آسیب صفحه رشدیاتوقف رشد اثرات جانبی احتمالی می باشند . پزشکانی که اطلاعات کافی داشته باشند می توانند به رفع ابهام برخی از اشتباهات و مجادلات کمک کنند .

تفاوت قایل شدن بین تمرین (تمرین قدرتی با وزنه یا تمرین مقاومتی ) و ورزش های رقابتی وزنه برداری ، پاورلیفتینگ و بدنسازی امری ضروری است .
تمرین قدرتی از روشهای مقاومتی برای افزایش توانایی خود جهت مقابله در برابر نیرو استفاده می کند. وزنه های آزاد ، وزن بدن خود شخص ، ماشین ها یا سایر وسایل (مثل باندهای الاستیک ، مدیسن بال) برای ایجاد مقاومت به کار می روند .
وزنه برداری و پاورلیفتینگ ورزش های رقابتی هستند که توانایی بلند کردن حداکثر وزنه در آنها به رقابت گذاشته می شود . ورزش وزنه برداری شامل دو مرحله رقابتی است : یک ضرب و دوضرب .پاورلیفتینگ شامل سه مرحله بلند کردن وزنه است : اسکات ، پرس سینه و لیفت مرده .
ورزشکاران جهت این ورزش ها تمرینات بسیار سنگینی انجام می دهند . بدنسازی یک ورزش مبتنی بر زیبایی است که با بلند کردن رقابتی وزنه ارتباطی ندارد اما به تمرین با وزنه وابسته است .
مقالات گوناگون صدمات حاد زیادی را در ورزش های وزنه برداری و پاورلیفتینگ گزارش کرده اند . اما در مورد برنامه های تمرین قدرتی که با نظارت افراد با صلاحیت انجام می شود چنین گزارشی داده نشده است .

افزایش قدرت

امروزه روشهای قابل اعتمادتر تست قدرت و درک بهتر از فیزیولوژی و قدرت عصبی – عضلانی شناخته شده اند . کودکان 6 ساله می توانند قدرت خود را با انجام برنامه های تمرین مقاومتی مخصوص سن خودشان بهبود بخشند . دو دهه قبل ، افزایش اولیه قدرت در نمونه های بزرگسال بیشتر به فاکتورها عصبی نسبت داده می شد تا هایپرتروفی ناشی از تمرین قدرتی ، محققان نتیجه گیری کردند که قدرت کسب شده در کودکانی که تمرین مقاومتی انجام می دهند ، ناشی از سازگاری های گوناگون عصبی است ، اندازه عضله در کودکان زیر سن بلوغ عملا" افزایش نمی یابد .

در مطالعه که توسط Belanger و Mac Comas ارایه شد . twitch interpoloution را برای ارزیابی سهم تغییر در فعالیت واحدهای حرکتی در اثر افزایش قدرت ناشی از تمرین در پسران زیر سن بلوغ بکار بردند . پس از 10 هفته تمرین ، فعالیت واحدهای حرکتی خم کننده آرنج ها و بازکننده های زانو بترتیب 9% و 12 % افزایش یافت . این مطالعه و بسیاری از نتایج منشره شده دیگر مدارک کافی ارائه دادند . مبنی بر اینکه تمرینات مقاومتی ، زمانیکه تحت نظارت مناسب انجام شوند ، می توانند منجر به افزایش قابل توجه قدرت (اما نه سایز عضله ) در قبل از سن بلوغ شوند به نظر می رسد که افزایش فعالیت عصبی ، سازش طبیعی عضله و بهبود هماهنگی حرکتی (آموزش ) همگی نقش مهمی را در توسعه قدرت در کودکی داشته باشند . Faigenbaum و همکاران خاطر نشان کردند که جهت کسب قدرت در کودکان قبل از سن بلوغ حداقل باید دو جلسه در هفته تمرین شود .

در سال 2001 ، AAP در سیاستگزاری های خودش تجدید نظر کرد تا نتایج آخرین تحقیقات در مورد تاثیر تمرین قدرتی در کودکان و جوانان را منعکس کند . حال چنین عنوان می شود که مطالعات نشان دادند که تمرین قدرتی ، زمانیکه بطور مناسب و با در نظر گرفتن تکرار ، شیوه (نوع بلند کردن) ، شدت و زمان برنامه تنظیم شده باشد ، می تواند موجب افزایش قدرت در نوجوانان و جوانان شود .
لذا والدین باید مطمئن باشند که زمانیکه کودکان آنها در یک برنامه تمرین قدرتی شرکت می کنند از افزایش قدرت در اثر تلاش خود سود خواهند برد . والدین افزایش اندازه ای را در عضلات فرزندانشان نخواهند دید . با این حال این بچه ها حتی پس از اینکه به سن بلوغ رسیدند از لحاظ جسمی قویتر هستند .

صدمات ناشی از وزنه برداری
علی رغم اعتقاد به اینکه تمرین قدرتی در کودکات خطرناک یا بی تاثیر است ، ایمنی تاثیر تمرین قدرتی در جوانان در حال حاضر به خوبی شناخته شده است .

از سال 1991 تا 1996 بطور تخمینی 20940 تا 26120 آسیب ناشی از وزنه برداری توسط کودکان (سنین 0 تا 21 سال ) گزارش شد که به درمان اورژانسی نیاز داشتند .
شدت این صدمات از استرین و اسپرین تا شکستگی ها متفاوت بود . استرین عضلانی تقریبا" 70% گزارش ها را شامل می شد . این اطلاعات جمع آوری شده بین برنامه هایی که تحت نظارت مناسب بودند و فعالیت هایی که بدون نظارت در خانه انجام می شدند ، تفاوتی قائل نشدند . آسیب دیدگی در تمرینات بدون نظارت گاهی می تواند ناشی از اعمال وزنه زیاد و تکنیک نامناسب باشد . چندین مطالعه آینده نگر خطر آسیب ناشی از تمرین قدرتی در کودکان زیر سن بلوغ را طی برنامه های گوناگون مورد بررسی قرار دادند . خطر آسیب دیدگی زمانی که تحت نظارت مناسب بودند ، خیلی کم بود .

لذا سازمان های مهم در امر سلامتی اکنون از شرکت کودکان در برنامه های تمرین مقاومتی که به طور مناسبی طراحی شده و تحت نظارت کامل باشند ، حمایت می کنند .
یک عقیده تئوریک اینست که استخوان های در حال رشد کودکان نسبت به استخوان های بزرگسالان در مقابل استرس خاصیت ارتجاعی کمتری دارند . مطالعات موردی شکستگی های صفحه رشد را در کودکانی که وزنه برداری می کردند ، گزارش کردند . اما بیشتراین صدمات در نتیجه تمرین نامناسب ، وزنه زیاد و عدم نظارت کافی توسط بزرگترها رخ دادند . یک مقاله بررسی کننده ادبیات پیشینه هیچ موردی از صدمات کلینیکی مشخص مثل شکستگی اپی فیز را در بین کسانی که تمرین قدرتی را تحت نظارت مناسب انجام می دادند . گزارش نکردند . خطر شکستگی صفحه اپی فیز در افرادی که زیر سن بلوغ باشند . عملا" از در سنین بلوغ کمتر است چرا که صفحات اپی فیز آنها در مقابل نیروهای قیچی کننده قویتر و مقاومتر هستند .

صدمات ناشی از استفاده بیش از حد می توانند در هر فعالیت تکرار شونده ای از جمله تمرین قدرتی رخ دهند . هدف برنامه تمرینی که به خوبی در کنار هم است که می تواند بهترین روش پیشگیری از صدمات باشد .
مطالعات آینده نگر نشان دادند که کودکان می توانند در برنامه تمرین قدرتی تحت نظارت مناسب بهره ببرند ، بدون اینکه صدمات اسکلتی غیر قابل درمان کلینیکی در آنها رخ دهد . مطالعه اسکن استخوانی توسط Rians و همکاران مدرکی مبنی بر آسیب اسکلتی بیش از 14 هفته تمرین قدرتی کانسنتریک بدست نیاورد . به نظر می رسد که آسیب های ناحیه کمر بیشترین ارتباط را با تمرین قدرتی بخصوص در وزنه برداری و ورزشکاران رشته پاورلیفتینگ داشته باشد . اشخاصی که در تمرین قدرتی شرکت می کنند .

در معرض خطر صدمات مربوط به خم شدن و چرخش کمر ( مثل جابجایی قدامی جسم مهره روی مهره دیگر که منجر به اسپاندیلولیستزیس می شود ، بیرون زدن دیسک بین مهره ای و استرین عضلات اطراف ستون فقرات ) و آسیب های مرتبط با باز شدن کمر (سندرم فاست ، شکستگی ناشی از استرس به اسپوندیلولیزیس) هستند با وجود این ، هیچ مدرکی در مورد شیوع و شدت صدمات اسکلتی و عضلانی وجود ندارد که ثابت کند تمرین مقاومتی خطرناکتر از شرکت ساده در ورزش های مخصوص جوانان و فعالیت های تفریحی است . صدمات استفاده بیش از حد از شانه ناشی از تکنیک نادرست بلند کردن و پیچ خوردگی آرنج نیز با عدم نظارت و بیش فعالی در ارتباط هستند .
شیوع بیشتر صدمات پشت وشانه ، بویژه در مبتدیان ناشی از ضعف عضلات شکمی و عضلات اصلی شانه و افزایش ثبات کتف می تواند احتمال بروز این صدمات را کاهش دهد .

تاثیر بر روی رشد
برخی از مقالات علمی به فعالیت هایی غیر از تمرین قدرتی ، مثل وزنه برداری رقابتی در گروه سنی غیر از گروه سنی قبل از بلوغ اشاره می کنند . اختلال رشدی در کودکان ژاپنی که برطبق عادت بار سنگینی را روی شانه هایشان حمل می کنند با تاثیر وزنه تمرینی قابل مقایسه است . اما این مطالعه به سایر عوامل مثل تغذیه نامناسب ، بی خوابی و وضعیت سلامت عمومی که همگی می توانند بر روی رشد اثرگذار باشند ، اشاره ای نکرده است .
مقالات اخیر نشان دادند که تمرین قدرتی تاثیر مخربی بر روی رشد ندارد . برخی مطالعات تاثیر مثبت آن بر روی رشد را زمانیکه با تغذیه مناسب و فعالیت فیزیکی ویژه همان سن همراه باشد ، ذکر کردند ، اگر چه تمرین مقاومتی بر روی ظرفیت بیشینه ژنوتیپی شخص تاثیر ندارد . والدین باید مطمئن شوند که تمرین قدرتی (به میزان متوسط ) تاثیر مخربی روی رشد ندارد . تمرین شدید عملا" یک محرک موثر برای رشد و رسوب مواد معدنی در استخوان ، در کودکان می باشد .

شروعی مطمئن
جهت طراحی و کاربرد یک برنامه قدرتی مناسب برای کودکان کم سن ، ضروری است که بدانیم طبیعت روانی و جسمانی کودکان در این مرحله از رشد بین افراد مختلف تفاوت زیادی دارد . کودکان باید از نظر عقلی و احساسی به اندازه کافی بالغ شده باشند تا از یک راهنمایی تبعیت کنند و این موضوع دقیقا" همزمان با موقعی است که یک کودک آماده شرکت در ورزشهای سازمان یافته است .
تمرینات مربوط به تحمل وزن بدن (دراز و نشست ) برای مبتدیان خوب است . افزایش توان عضلات شکم و شانه می تواند موجب کاهش احتمال بروز صدمات ناشی از استفاده بیش از حد در شکم و شانه در زمان شروع برنامه تمرین قدرتی شود . توانایی اجرای تمرینات پلایومتریک خاص یک ورزش ، مثل جهیدن و پرش طول شاید علامتی مبنی بر آمادگی برای شرکت در تمرینات وزنه ای مورد نظر باشد . یک نکته کلیدی توجه به تمرین ایمن و پیشرفت هر کس به تنهایی ، قبل از رقابت است .

افزایش قدرتتمرینات قدرتــــی در کودکــان

***توجه مهم: دقت داشته باشید شما دوستان می توانید از اینجا وارد فروشگاه بزرگ الماس شده و پروژه ها و محصولات دلخواه مشابه دیگر را نیز بیابید